03 лютага 2022 года у рамках праекта «КРОК» прайшла інфармацыйная гадзіна па тэме «Антыфашысцкае супраціўленне на акупаваных тэрыторыях» для вучняў 9 класаў
03 лютага адбыўся адзіны дзень інфармавання «Антыфашысцкае супраціўленне на акупаваных тэрыторыях» у рамках інфармацыйна-адукацыйнага праекта «Школа Актыўнага Грамадзяніна».
Крок 1 «Мы даведаемся"
У інфармацыйным блоку «Рух Супраціву» настаўнік гісторыі Ю.Г. Кармызава расказала навучэнцам пра тое, што стыхійныя антыфашысцкія выступы сталі ўспыхваць ў многіх еўрапейскіх краінах з першых дзён вайны. Барацьба супраць нямецка-фашысцкіх захопнікаў у краінах Еўропы атрымала назву рух Супраціву. У руху Супраціву ўдзельнічалі людзі розных сацыяльных слаёў і груп, палітычных і рэлігійных поглядаў: інтэлігенцыя, рабочыя і сяляне; камуністы і сацыялісты; лібералы, кансерватары і беспартыйныя; хрысціяне і мусульмане. Іх аб'ядноўвала агульная мэта -супрацьстаяць германскаму акупацыйнаму рэжыму і аднавіць нацыянальна-дзяржаўную незалежнасць. На пашырэнне і актывізацыю руху істотны ўплыў аказалі напад Германіі на Савецкі Саюз, мужны супраціў савецкага народа і першыя перамогі Чырвонай Арміі, асабліва перамога пад Масквой.
У блоку «Партызанскі рух» навучэнцы даведаліся пра тое, што адным з найважнейшых і найбольш дзейсных формаў антыфашысцкага супраціву быў партызанскі рух. Упершыню было сказана пра неабходнасць арганізацыі партызанскай вайны ў тыле ворага ў сакрэтнай дырэктыве СНК СССР і ЦК ВКП (б) партыйным і савецкім арганізацыям прыфрантавых абласцей ад 29 чэрвеня 1941 года. 22 чэрвеня 1941 года на тэрыторыі БССР было ўведзена ваеннае становішча, пачала ажыццяўляцца мабілізацыя ў Чырвоную Армію асоб прызыўнога ўзросту, а для барацьбы з варожымі дыверсантамі, аховы важных аб'ектаў і грамадскага парадку сталі стварацца з тых, хто не падлягаў мабілізацыі ў войска, знішчальныя атрады і батальёны. Па меры набліжэння лініі фронту на іх базе быў сфармаваны шэраг партызанскіх атрадаў. Напрыклад, атрад легендарнага партызанскага камандзіра Васіля Каржа і атрад Ціхана Бумажковаі Фёдара Паўлоўскага. Супраць нямецка-фашысцкіх акупантаў змагалася больш за 6 тыс. партызанскіх атрадаў, якія аб'ядноўвалі звыш 1 млн. партызан. Колькасць беларускіх Мсціўцаў перавышала 374 тыс.чалавек. Яны былі аб'яднаны ў 1255 атрадаў, 997 з іх уваходзілі ў 213 брыгад і палкоў, 258 дзейнічалі самастойна. Партызанскія рэзервы складалі больш за 440 тыс. чалавек. 54% партызан складала мясцовая моладзь ва ўзросце да 25 гадоў. Пяцёра школьнікаў (Марат Казей, Лёня Голікаў, Зіна Партнова, Валя коцік, Аляксандр Чекалин) былі ўдастоены звання Героя Савецкага Саюза. У гады Вялікай Айчыннай вайны на акупаванай тэрыторыі Савецкага Саюза партызанская барацьба атрымала грандыёзны размах.
Крок 2 «Мы разважаем"
Арганізавана абмеркаванне інфармацыі, атрыманай у ходзе Кроку 1. Вучні паразважалі над наступнымі пытаннямі:
У кожнай асобнай краіне рух Супраціву быў глыбока нацыянальным па сваім характары, але, у той жа час, гэта быў інтэрнацыянальны рух. Як вы думаеце, чаму?
Як вы думаеце, якім чынам дзеянні ўдзельнікаў руху Супраціву ў розных краінах спрыялі перамозе антыгітлераўскай кааліцыі і наблізілі заканчэнне вайны?
Як вы лічыце, чаму сярод партызан і падпольшчыкаў было шмат падлеткаў і моладзі?
У Беларусі супраціў акупантам мела агульнанародны характар: па арганізаванасці, колькасці ўдзельнікаў, формах і сродках барацьбы пераўзыходзіла ўсе еўрапейскія краіны. Як вы думаеце, чаму?
Пры рэалізацыі кроку 3 "Мы падводзім вынікі" навучэнцы зрабілі выснову аб тым, што партызанскі рух меў агульнанародны характар. Менавіта гэтыя байцы першых фарміраванняў стварылі агмені партызанскай барацьбы, якія не былі падушаныя да канца вайны, і прывялі да сітуацыі, якую былы начальнік транспартнай службы групы армій "Цэнтр" палкоўнік Х. Тэске ахарактарызаваў наступным чынам: "Першая бітва, якую прайграў вермахт у Другой сусветнай вайне, была бітва супраць савецкіх партызан зімой 1941-1942 гадоў. Затым пайшлі ўслед далейшыя паразы ў гэтай вайне... у асноўным яны складаліся ў тым, што з самага пачатку ініцыятыва знаходзілася ў партызан і засталася ў іх да канца вайны».
